მამუკა წიკლაური - შორს გაცურა...

შორს გაცურა და მერე ვეღარ დაბრუნდა უკან

ასეთი იყო მისი სიყვარული -

ის შეუყვარდა, ვინც არ უნდა შეყვარებოდა,

ვის სიყვარულსაც ადათი და წესი კრძალავდა -

შორს გაცურა და მერე ვეღარ დაბრუნდა უკან.

...სამ დღეს ვეძებეთ.

ბოლოს, ტყის პირას,

ერთი იფნის ქვეშ ვიპოვეთ მკვდარი.

იწვა მინდორში მძინარესავით.

ჭიქაც იქ იყო - საწამლავი გამოეცალა.

შხამის წვეთიღა შეხმობოდა ბაგეზე ლურჯად.

- წერილი, წერილიო, - წერილს ეძებდნენ.

წერილი არ იყო -

ისედაც ყველამ ყველაფერი კარგად იცოდა -

ის შეუყვარდა, ვინც არ უნდა შეყვარებოდა...

შორს გაცურა და მერე ვეღარ დაბრუნდა უკან.

- გულსაც აღვირი სჭირდებაო,

არც გული უნდა მიუშვაო თავის ნებაზე! -

თქვეს მოხუცებმა ასაკობრივ თავდაჯერებით.

- მაშინ ისიც თქვით, რა ჯაჭვებით დავაბათ გული! -

ვიფიქრე ჩემთვის და შევხედე გაყინულ ზეცას.