| თვალი ცრემლით ევსებოდა, ვერ მალავდა აღფრთოვანებას… 
 მიკავშირდება მზის სხივით და უმიზეზოდ გამკრთალ ღიმილით, თავს რომ მახსენებს და სხვა ტალღაზე გადავყავარ სულ უნებლიეთ. 
 გამჭოლად მხედავს, და ვიდრე ვეტყვი რამეს - მანამდე იცის, ჩუმად კითხულობს ჩემს ნაფიქრალს და მპასუხობს უხმო სიტყვებით… 
 სიტყვის უთქმელად, ფიქრის ენაზე… | 
| პოეზიის გვერდი   • • •  • • •   გივი ალხაზიშვილის პოეზია | 





 ფეხმძიმობა
 ფეხმძიმობა





















