ნანა ცინცაძე - ჩიტი

სონეტი

პირველი ჩიტი რად გაფრინდა მარტო მე ვიცი,

რატომ დასტოვა თბილ ქვეყნისთვის ჩემი კერია,

იქ სიყვარული ელოდება, რა ქნას, ვერ იცდის,

შეხვედრის წამი ყველაფერზე მშვენიერია.

უცხო მხარეში სხვანაირად აყვავდა ვარდი,

ყველაფერს ახშობს ნოსტალგიის ცამი ეული.

სატრფოს უგალობს: - არ იფიქრო გადამიყვარდი,

მაგრამ მივდივარ, სამშობლოზე გადარეული.

უკან დაბრუნდა მომთაბარე ჩიტი პატარა,

მაგრამ ვაი რომ, კანონები ახდა ბუნების.

ის სიყვარული უკურნებელ სენად ატარა,

ვერ შეუსრულა სატრფოს სიტყვა არდაბრუნების.

სიცოცხლის ფასად ორ ზღვას შუა დაჰქრის ნიბლია,

იქ - საყვარელი, აქ - სამშობლო მოუხიბლია.