არასდროს ბედი არ ყოფილა ისე ცბიერი, როს ეშაფოტზე ადიოდა რობესპიერი. და მიდიოდა კლდე და ტალღა, მძაფრი და გიჟი, როცა მსოფლიო ნაღარა-დაფს სცემდა პარიჟი.
იქით, საითკენ იშლებოდა ხალხის მიტინგი და ნილოსიდან წამოსული ქამელეონი - ეპარებოდა მას მძვინვარე ნაპოლეონი.
თავისუფლება, დახვრეტილი თავისუფლება. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |