ფეხმძიმობა
|
ქვეყანა ბრუნავს, ბრუნავს და ბრუნავს - კვლავ იდუმალი, კვლავ საკვირველი… მეც კვლავ სავსე ვარ შენდამი ზრუნვით, როგორც ზღვა - თევზით, ან ტყე - ფრინველით.
გარს უვლის გრძნობა, ვით ციხეს თხრილი. იძინე მშვიდად, რამეთუ მარტო მე მაქვს უფლება, დაგიფრთხო ძილი.
და არც სხვა ძალას, ბოროტს თუ კეთილს, არამედ მარტო მე მაბარია შენი სიცოცხლე და შენი ბედი.
ამქვეყნიური შლამი და ხრეში… იძინე მშვიდად! დე, შენი სუნთქვა მდინარესავით დიოდეს ბნელში. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • ოთარ ჭილაძის პოეზია |
