ფეხმძიმობა
|
ქარი არხევდა ყვითელ ნათურას და უზარმაზარ კალიებივით, კედლებზე ხტოდნენ ჩვენი ლანდები.
და გროვდებოდნენ ნათურის შუქზე ძაღლები, მთვარეს მონატრულები.
ყვითელ ქვაფენილს და ყვითელ ძაღლებს შეუბრალებლად არხევდა ქარი. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • ოთარ ჭილაძის პოეზია |
