აკაკი წერეთლის პასუხი გრიგოლ ორბელიანს
იარანალ-ხარაბუზა, სიტყვით სწორო, საქმით კუზა, დაგიკარგავს შენი მუზა! ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა!
გამოსულხარ, დგეხარ განზე, საქდები კანზე, მღერ-საგანზე - შენგან უცნობ "ანა-ბანზე", რომ არ არის ეგ შენი გზან?! ვაი, ჩვენო ხარაბუზა, სიტყვით სწორო, საქმით კუზა, გაგფრენია შენი მუზა! ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა!
რომ შეამკე ლოპიანა? ჩვენ არ მოგვწონს შენისთანა ენა-წმინდა, გულ-სატანა. ორპირობამ გაგატუზა? ვაი, ჩვენო ხარაბუზა, სიტყვით სწორო, საქმით კუზა, რად გაჰკიცხე შენი მუზა? ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა!
ტკბილ ლექსების ფეიქარო! აქაცა ხარ, იქაც ხარო, გულფუტურო და თავქარო! ირხევი, ვით დამჭკნარი ბზა, იარანალ-ხარაბუზა, სიტყვით სწორო, საქმით კუზა, ძაძას იცვამს შენი მუზა! ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა!
გისწავლია, გიკვირს ისა, - სხვამაც მიტომ შეგითვისა: ჩუმად გატენია ქისა... თვით მოლა ხარ ჰაჯი-მუსა! საცოდაო ხარაბუზა, სიტყვით სწორო, საქმით კუზა!.. აღარა გყავს შენი მუზა!.. ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა!..
ვერც აიღებ, ვგონებ, შენ ყარსს, სიტყვით სამსონს, საქმით საპყარს, ამ ბოლო დროს სიტყვაც გიყვარს. მაგრამ ჩვენც გვაქვს "ის" შენთვის მზა, იარანალ-ხარაბუზა, სიტყვით სწორო, საქმით კუზა, რად დაჰკარგე შენი მუზა? ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა!
მიტომ იცვამთ სპარსულ კაბას, იქ დერვიშებს ეტყვით ქებას, რომ მათ კუდი გამოგებას. ეხლა კი მიგიგნია გზა!. ბარაქალა, ხარაბუზა, სიტყვით სწორო, საქმით კუზა, დაგიკარგავს შენი მუზა! ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა!
შენ ხომ იქ არა გაქვს ხელი? შენებს ძველი, ჭკუათხელი დიდყურაძეს ვაახელი და გვერდს დავუყენე გრუზა! ასე, ჩემო ხარაბუზა, სიტყვით სწორო, საქმით კუზა, რად დაჰკარგე შენი მუზა? ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა!
იმას ენაცვალოს ყველა შენისთანა ენაბრტყელა, უსარგებლო ბელა-ბელა! ნუკრის მტკვერი კარკარ-ტუზა მოგიხდება ხარაბუზა! სიტყვით სწორო, საქმით კუზა, დაიკარგა შენი მუზა! ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა!
რად უპრაწავ მრისხანედ თვალს? ის იხდის ვალს და თქვენსა კვალს არ აღირსებს თავის ნავალს, - თქვენსავით ვერ წაიკუზა, იარანალ-ხარაბუზა, სიტყვით სწორო, საქმით კუზა, აღარა გყავს შენი მუზა! ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა!
ლოპიანას მომღერალო, საათნავას ეშხით მთვრალო, აწ კი უნდა შეგიბრალო, არ გაგხადო რომ ანდაზა! საცოდავო ხარაბუზა, სიტყვით სწორო, საქმით კუზა, დაგიკარგავს შენი მუზა! ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა!
გულმტკიცი და გულმამაცი, აკაკია არას გკადრებს, ბაკაკიამ გითხრას: "აცი!" რომ მოსძებნო ისევ მუზა, იარანალ-ხარაბუზა, სიტყვით სწორო, საქმით კუზა, დაიბრუნე შენი მუზა! ბზზუ, ბზზუ, ბუზა-ბუზა! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |