დამჭკნარ ხელებით იფარავს სახეს მზისგან, ქარისგან, უცხო თვალისგან... დარაბას ხურავს, თამბაქოს ახვევს, გადმობრუნებულ მაგიდის უჯრებს, როგორც გაძარცულ ფიქრთა სიწყნარეს, უცქერს შიშისგან დამუნჯებული. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • თამაზ ჭილაძის პოეზია |