თამაზ მეტრეველი - მკოცნე, მკოცნე ძვირფასო!

მკოცნე, მკოცნე ძვირფასო,

გამიცვითე ტუჩები,

შემომაჭდე მკლავები

ეგ სულის მარწუხები...

მოდი, მოდი, ძვირფასო,

მაცინე და მატირე,

მჯერა, მჯერა ყველაფრის,

რაც არ უნდა დამპირდე...

მოდი, თორემ საცაა,

შემშლის პროზა ყოფისა,

მავიწყდება სიკვდილი

მხოლოდ შენთან ყოფნისას...

გესმის ვნების კუნძულზე

დაფდაფები ხმიანობს...

ჩემო მწიფე მტევანო,

ქარვის მარცვლებიანო...

აი, გავხსენ საკინძე,

რომ ცხელ მკერდზე დამაკვდე,

მოდი დამისაკუთრე, 

მერე თუნდ გადამაგდე...

მოდი, მინდა ბავშვივით,

მაცინო და მატირო,

მოდი, გადამავიწყე

ეს სევდის სანაპირო...

მოდი, მკოცნე ძვირფასო,

გამიცვითე ტუჩები,

გამოვტაცოთ ამ ღამეს

უტკბილესი წუთები...