ოთარ რურუა - სვეტიცხოველი

მივდივარ მცხეთას, შარახვეტია

ქარია, მაგრამ არ მსურს დარჩენა...

სვეტიცხოველი ჩემთვის სვეტია

და მოკვეთილი არის მარჯვენაც!

ისევ შემიხსნა ქარმა საკინძე,

ამიგიზგიზა გულში ხანძარი,

მივდივარ მცხეთას, რომ არსაკიძეს

მეც დავულოცო რწმენის ტაძარი.

იქ ფრესკებიდან მიმზერს წარსული,

მხოლოდ ქართული სული ტრიალებს.

კოლონკელიძის მოდის ასული

სიზმრად... თეთრ ღვინით მივსებს ფიალებს.

ვხედავ მეფეთა მოვლილ საფლავებს,

ისევ მიდგება სევდა თვალებში,

როცა მოვკვდები, დამასაფლავეთ

ღვთის სანთელივით წმინდა მხარეში.

ო, ეს ცრემლები უფრო მეტია,

ვიდრე ამ გულში ცეცხლის გაჩენა...

სვეტიცხოველი ჩემთვის სვეტია

და მოკვეთილი არის მარჯვენაც!