პირველი მარტი! (მოვიგონოთ მთვარე ნაკლული), ცოტათი გვასწრებს კალენდარი ახალი სტილით. ყველას გაგვწვდება დღეს ქალაქში ხორცი დაკლული: ყველა ვიშოვით სანოვაგეს სულ ახალს დილით.
ახ, მეც ვეცდები, დავალაგო ჩემი ცხოვრება! იქნება მერგოს სიხარულის მეც ერთი ციდა; ო, ეს წყალობა მე ყოველთვის მემახსოვრება.
ცივი ალერსით თითქოს მთვარეც აღარ მწყალობდა; ყველა მაყვედრებს, რომ მამაჩემს ვერ დავედარე და უდედობით ორი შვილი ჩემი დაობლდა.
სისხლიან თვალით მოფერებას ის მევედრება: მადლობა ყველას, უსათუოთ, გულწრფელი მარად! ბედნიერებით ჩვენ ვერავინ ვერ შეგვედრება. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • კოლაუ ნადირაძის პოეზია |