მთარგმნელი: გია ჯოხაძე
მზის ცხელი სუნთქვა აღარც კი მახსოვს, - ვემდური გუმანს. ო, ნაადრევად თოვს და დაათოვს სამყაროს მდუმარს.
საწყალი, მოკვდა! ასე ძალიან ნუ ჩქარობ, ღმერთო, გვაცალე, ცოტა!
ვახრჩოლებ თუთუნს. ამ ერთ ღამეში მოასწრებს მოსვლას ზამთარი, ნუთუ? |