|
შუქი აანთე და გაუსწორე თბილმა, შიშველმა შენს თამამ სხეულს თვალი სარკეში. თითქოს აქამდე ჩემსა და შიშის მოლოდინშია ეგ ჩამოქნილი ტანი ანგეში.
შეიცან ცივად, ხმის დაუძვრელად ჩემი ხილვანი - თავმიშვებული. რომ მყავდი წინათ, როგორც ხარ ახლა, ასე უცვლელად ყრმული ოცნებით გაშიშვლებული.
სადაც თვალნათლივ ჩნდები ღამეში და შუქს ოთახში ანთებს ჩვენება. შუშას აკვრია შენი თამამი ტანი ანგეში, რომ გავუბედო თვალის შევლება.
და ათას ერთი შავი კამეჩი მომდევს, არ ვიცი რა მეშველება. რა მემართება?.. რად ენაცვლება ღამით სარკეში მშვენიერებას საშინელება? |
| პოეზიის გვერდი • • • |
















