ქ ებით დიდებაჲ შენი თანა გვაც - რ ომელი მხსნელმან ქრისტემან ჩინებულ გყო! ი სრად ელვისად, ენად ცეცხლისად, ს ამებისა დიდებაჲ ღმრთისმეტყველ ჰყავ; ტ ომთა და ნათესავთა შთააცუ ნათელი; ე კლესიაჲ ჰყავი შენ ამაღლებულ;
ე რთ-არსებისა ბრწყინვალე ქადაგ! ი ოტე ბნელი, მტერნი დასთრგუნე, წ ესთა ზესკნელთა წარჰხედ, წმიდაო! ყ ოველთა ღმრთისა პირისპირ მდგომ ხარ, ა ღქუმული იგი გვირგვინი დაგვადგ. ლ მობიერ ყვენ გულნი ჩუენნი ფიცხელნი, ე რთბამად მკვიდრ მყვენ სასუფეველსა. |