მანანა ფრუიძე - ეს შუაღამეც შემატყდა ხელში...

ეს შუაღამეც შემატყდა ხელში,

როგორც ბუერის გაშლილი ტოტი,

გულმა უჩემოდ აიღო გეში

და აედევნა შენეულ მოტივს.

შელოცვილივით ფუთფუთებს ნეშო,

წინ გაწვდილ მკლავებს მიკოცნის ბაგე,

ავსებული მაქვს ალერსით პეშვი

და სიყვარულის გოლგოთას ვაგებ.

ბილიკებს მოსდევს ხარხარი ეშმის,

ვარდისფერ ღრუბელს წააგავს სერი,

ან შენი მხრების სურნელი შემშლის,

ან ბუერების აზიზი ფერი.