მანანა ფრუიძე - ჩამომიჯდება უშენობა თავსასთუმალთან...

ვარდისფერ ფარდებს აწრიალებს დამფრთხალი ქარი,

ბროლის ჭაღები ირწევიან მომჭრელად თვალთა,

ატკარცალდება შამპანიურით დამთვრალი ქალი

და უდარდელად შემომძახებს დახურულ კართან.

"მე აქ არა ვარ!" - თავს ვარიდებ ხმობას სტუმართა,

ნუ მეკითხებით, თუ ვერავინ ვერაფერს ხვდება,

ჩამომიჯდება უშენობა თავსასთუმალთან

და ჩემთან ერთად მონატრების სურვილით კვდება...