სილოვან ნარიმანიძე - სვეტიცხოველი

ვიხსენებ წარსულს,

და ვფიქრობ შენზე,

ვინ, ან, რა ძალამ წარმოგაჩინა!

მტერმაც კი, ხელი ვერ აღმართა 

უკვდავებაზე...

შენ სიდიადემ უმეტეს სხვაზე,

და მეუფებამ გადაგარჩინა!

ვერც გრიგალებმა,

ეპოქებმა სისხლის წვიმებით,

ვერც მცხუნვარებამ, - ათასი წლის 

მზის მცხუნვარებამ,

ვერვინ დააცხრო შენი გზნება, 

უმაღლესობა

და სულთა ჩვენთა შენი მეფობა!

ო, დიდებულო, საოცრებავ ჩვენო, ოდითგან,

ნირშეუცვლელო, წარუშლელო 

მახსოვრობიდან...

შენ უკვდავი ხარ! მე მოკვდავმა 

შენით გზნებულმა,

ჩაგიარე და ვით არ გსახო 

გაკვირვებულმა...