პაოლო იაშვილი - ყოველთვის მაისში

ავწიე ფარდა და მაისმა აკოცა მინას;

ვინც მე მიყვარდა ჩემთან არის და ჩემთან სძინავს.

ვაკოცებ ხელზე, როგორც წმინდანს გადავკოცნი მას.

და სხვა სახელზე მე დავიწყებ მერმე ოცნებას.

და მორიდებით კოცნას ვმალავ მე იმის თმაში,

და ძვირფას ქვებით მომინდება მერმე თამაში.

ზურმუხტს და ლალებს მოვიფანტავ ტანზე ძვირფასად,

დავხუჭავ თვალებს მეყვარება მაისის მსგავსად.

კოცნით გამთბარი, სიხარულში გავიწმინდები.

იღვიძებს ქმარი, რომ ჩამაცვას თეთრი წინდები.

ძვირფასი ქვები ჩვენს საწოლში დაიფანტება...

მე ვკვდები, ვკვდები - მისი ხელი მკერდს ელანდება.

შიშით ვიცანი: რომ მაისი გაგვითენდება

და ჩემი ტანი მზის ალმურში დაითენთება.