ტარიელ ჭანტურია - შოფერი

შენ შოფერი კაცი ხარ, და ცხადია დუმხარ!..

ზოგჯერ ვერც კი ამჩნევენ, ახლომახლო თუ ხარ!

ალაგებენ პოეტებს ანბანით და რიგით,

სვამენ სადღეგრძელოებს ჯამითა და ჭიქით!

ბრუნვა ოთხი ბორბლის და ბრუნვა წუთისოფლის

შენზე უკეთ ვინ იცის - ეს ბედია შოფრის!

უყვართ შოფრებს გინება! შენ - არც იგინები!

გზას გინათებს შვილების ციცქნა კიკინები.

ზოგჯერ - კუდი ტარანის ან ყირიმულ „ვობლის”

ბრუნვა - წუთისოფლის და ბრუნვა - ოთხი ბორბლის!

მიენდობი შუქნიშანს, როგორც მანიკურშას!

უჩერდები ყოყმანით გადარბენილ ყურშას!

ხშირად, ტალონს რომ უმზერ, შენც გესხმება რეტი:

„რა უბრალო რამეზე! რა იოლად ხვრეტენ!”

მოკლედ გიყვარს მოყოლა მოკლედ საამბობლის!

ისევ - ბრუნვა სოფლის და ისევ - ბრუნვა ბორბლის!

სვამ ღვინოს და სვამ ბენზინს, ჭამ ხინკალს და ტაოტს,

და შენს გულში შენც გლოვობ არტანუჯს და ტაოს!

მოირბინე ქალაქი თავის ოთხივ კუთხით,

მიუტანე „ხაზეინს „მარლბორო და ზუთხი!

საქართველოს ქარი სცემს შენს დაბზარულ „პარპრიზს”

ეს ის გზაა - მთესველი და მეურმე პაპის!

მიუშვირე ჯიქურად სახე მწიფე ხორბლის

ბრუნვას წუთისოფლის და ბრუნვას ოთხი ბორბლის!

თანაუგრძნობს კლასი კლასს და შოფერი - შოფერს:

„ხაზეინის" ლოდინში სეკას თამაშობენ.

შენ - მათთან ხარ ყოველთვის შენი სამი დამით,

წაგებული ყოველთვის, ალბათ - სამუდამოდ!

პურიც - მორჩენილი და ბინაც - მორჩენილი!

სხვის სარჩენად გამხდარხარ ქვეყნის მარჩენალი!

ტიტულს გაძლევ! - სამშობლოს დიდი მიწისმზომლის!

... მარად - ბრუნვა ბორბლის და ბრუნვა წუთისოფლის...