მთარგმნელი: ომარ გვეტაძე
ო, ზანზალაკო ვერცხლისხმიანო, მღერი თუ სიზმარს ტყვედ ვყავარ ჯერაც, ვარდისფერ ხატის სხივი გვიანი ჩემს წამწამებზე ოქროსფრად ელავს.
ვერც მტრედის ფრთების შრიალში ვილტვი, სიზმარი ჩემი მოკლედ და კრძალვით არამქვეყნიურს იხსენებს ტყისპირს...
არც საიდუმლოს სიტყვას ვაქსოვდე, მასწავლე, როგორ დავიძინო და არ გავიღვიძო აღარასოდეს! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • სერგეი ესენინის პოეზია |