თამაზ ბაძაღუა - ჩემი ხელები ითხოვენ ყვირილს...

ჩემი ხელები ითხოვენ ყვირილს,

ჩემმა ხელებმა შემოხაზეს

ამბოხი და სასოწარკვეთა,

რათა უეცრად გათავისუფლდნენ

ნერვების მწარე დუღილისგან,

წამახული მავთულებივით რომ ხვრეტენ სხეულს.

მე კი - როგორც ამოვარდნილი მაჯისცემა,

ვფეთქავ რაღაც განუწყვეტელ შრიალში

და ველოდები სიმშვიდეს,

რომელიც უკვე აღარ ვიცი,

რისთვის მჭირდება.