მაყვალა მრევლიშვილი - საქანელა

ახლა ჩემი ჯერია,

ჩამობრძანდი, მელია!

გელოდები, ­ ლოდინით

გული გადამელია.

ეგ რა მეგობრობაა,

მარტო შენ რომ ქანაობ,

ქანაობა მეც მინდა,

დამსვი ხანდახანაო.

აბა რა ვქნა, გენაცვა,

ძლიერ მინდა ჩამოსვლა,

ხომ არ ჩამოვფრინდები,

თუ ილომ არ ჩამომსვა!

ავქანდი და დავქანდი,

ოდელია, დელია! -

ულვაშებში იცინის

ეშმაკუნა მელია.