მიხეილ ლერმონტოვი - აფრა

ქათქათა აფრას ეულად ვხედავ

ლურჯის ზღვის ნისლთა სინარნარეში,

ის იმ შორეთში რას ეძებს ნეტავ,

ან რა დატოვა მშობელ მხარეში?

ქარი ხან ანძის გადახრას შეძლებს,

ხან ტალღებს აკრავს თამაშით გარსად...

არა! ის ბედის ღიმილს არ ეძებს

და არც გაურბის თავის ბედს არსად.

ზემოდან ოქროს სხივები ათბობს,

ქვემოთ ლაჟვარდის ჭავლები ახლავს...

ის კი ჯიუტად გრიგალებს ნატრობს,

თითქოს გრიგალში სიმშვიდეს ნახავს.