ვინცა იყოს უარესი, თავშიშველი სამ დღეს ვლიდეს ! შოთა
რა საჭიროა სიტყვის ბრახუნი, ან ხოტბა-ქების გადამეტება?! საჭიანუროდ შენი ჩონგური, რა ვქნა, რატომღაც არ მემეტება!
ჭიუხის არწივს მთელი ძალ-ღონე! თუმცა ეს სიტყვა შენ არ გეხება, მაგრამ არ აწყენს ამის გამგონეს.
გამომივიდა იგავ-არაკი! მაგრამ არ იცის თურმე აქ სიტყვამ, - შერაგვული და შემოსარაგვი.
ამიტომ ფიქრი მიწერტილდება: ლექსის სიტყვები გახდნენ გედები და იწრიტება შენი დიდებაც.
ვის შეგადარო! რას შეგადარო! ვინ? ვინ იქნება ის ავთანდილი, - სამ დღეს უქუდოდ შენ რომ გატაროს?! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მუხრან მაჭავარიანის პოეზია |