ტყე-ტყე მიდის… ტყე-ტყე მიდის… ინდი მინდი ფერად შინდი… იმღერს ლექსთა საბრალოთა… მიდის… მიდის…
ინდი მინდი ფერად შინდი… სჭკნება ტურფა საბაღნარო… სწყდება ზეცას მეტეორი… - მოშაირე არა ჰქვია, თუ სადმე თქვას ერთი ორი! ერთი… ორი… და იცვლება საუკუნე საუკუნით… მაინც მღერის, მაინც სტირის, ვით სტიროდა გული…
ინდი მინდი ფერად შინდი… იმღერს ლექსთა საბრალოთა… მიდის… მიდის…
ღმერთო ერთო! - თრთის სხეული… თრთის ბაგენი… რუსნი, სპარსნი, მოფრანგენი - ისმენდიან, - გაჰკვირდიან, რა ატირდის, - ატირდიან… - რა პატარა ქვეყნიდანა… რა დიდია!…
ინდი მინდი ფერად შინდი… მიდის… მიდის… წვება ბინდი… ვარსკვლავები… კვლავ დილა!… - ავთანდილი?! - რუსთაველია! რამ გაავთანდილა!…
ინდი მინდი ფერად შინდი… |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |