ელგუჯა უძილაური - ღმერთო, შენ დალოცე

ღმერთო, შენ დალოცე შუაფხო, ჩარგალი,

ფშავლების ღრეობა, ცხენების ჭენება,

ღამე რომ იციან მგლებივით წანწალი,

საბძელში თავნება წაწლების ფერება.

ფშავლებს ხომ  ლექსებში  არა ჰყავთ ბადალი,

ჩონგურზე სიმღერით იციან თენება.

ხონჩაზე იციან ცხელ-ცხელი ხინკალი

და პანტის არაყით კოპალის ხსენება.

მტერი თუ დალანდეს, იარაღს ისხამენ,

სალი კლდის ვეფხვები ჩნდებიან ფშავლებად.

ჯიხვების ხოროებს ფეხდაფეხ მისდევენ,

ფრიალო კლდეებზე ღმერთი ჰყავთ თავდებად.

ნისლის დავ, მე შენზე ფიქრები მაწამებს,

ისმინე, ქალბნელო, ელგუჯას ვედრება,

ქალაქს ნუ ჩაიტან ყორნისფერ ნაწნავებს,

მთებს უფრო უხდება მაგ თვალთა მშვენებაც.