რაინერ მარია რილკე - შეყვარებულის სიკვდილი

მანაც იცოდა სატკივარი სხვების და სხვების, -

რომ ბნელში გვითრევს სიკვდილი და გვაქცევს მუნჯებად, 

მაგრამ მიჯნური - არა ვინმეს ჟინით თუ ნებით -

რომ არც უცდია ბნელთან დავა და გაურჩება, -

ისე გაკრთა და წალივლივდა უცხო ლანდებთან 

და, როცა მკვდრებმა სამუდამოდ დააბინადრეს, -

იგრძნო ჭაბუკმა - ქალიშვილი ღიმილს ანთებდა

და მთვარესავით არიგებდა სხივს და სინათლეს.

და ასე - მკვდრებთან დამოყვრება ერგუნა წილად 

სატრფოსგან ვაჟს და გადასწყვიტა - ჩვეული ხერხით 

აღარ ემსჯელა აღსასრულზე, რომელიც წინათ

ზარავდა მას და აძრწუნებდა მბრძანებლის კვერთხით: 

ის უკვე წყვდიადს მიიჩნევდა მშობლიურ ბინად 

და სიკვდილს ნაზად ეხებოდა მიჯნურის ფერხთით...