თემურ ფირცხალაიშვილი - თუმცა მოგონება მზიანია...

თუმცა მოგონება მზიანია -

ზეცა ალუბლებით დანაფერი.

მაინც ყველაფერი გვიანია,

აღარ შეიცვლება არაფერი.

მალე უნუგეშოდ წარიშლები...

(ბაღში გაძარცული ნაძვებია).

გულზე, ბობოქარი ქარიშხლები,

მძიმე ლოდებივით მაწვებიან.

კვლავაც მოუთმენლად მელოდები,

ზღვები უმიზეზოდ შფოთდებიან.

გადაყვითლებულა მდელო-მთები,

გზაზე გაცრეცილი ფოთლებია.

თუმცა მოგონება მზიანია -

ზეცა ალუბლებით დანაფერი.

მაინც ყველაფერი გვიანია,

აღარ შეიცვლება არაფერი.