აბდ-ორ-რაჰმან ჯამი - გაუჩინარდი, ვეღარ გიმზერ - სხვა იყო წინათ...

გაუჩინარდი, ვეღარ გიმზერ - სხვა იყო წინათ,

მაგრამ არ ვგოდებ - შენ ჩემს

გულში მოგეცი ბინა.

მე უშენობამ მომაწყინა და მძაგს სიცოცხლე,

უშენოდ ყოფნა არყოფნაა,

სიკვდილი ბრწყინავს.

მენიაზება, მე შენს მიწად გარდამაქცია,

ფეხთ ქვეშ განგერთხე, გზასავალზე,

დაგიხვდე წინა.

შენ წინ დავმდგარვარ, თავგანწირულს,

გული მიღელავს,

დამკარ მახვილი, ორლესული, მზეზე რომ ელავს.

გული ყოველი შენი ტრფობით იშვებს

და გმინავს,

ეგ შენი ბასრი ცისქვეშეთში ვინ აიცდინა?!

წილად მერგუნა დარდი, ჭმუნვა კაეშნიანი,

მე კი ეს მრუმე მწუხარება

ვიწვნიე ლხინად.

ამ დარდით ჯამი დაილეწა და განადგურდა,

მე ჩემი გითხარ, ახლა შენი შენ უწყი,

ფრთხილად..