ელგუჯა უძილაური - ღარიბი კაცის სიმღერა

სიღარიბეზე იტყვიან

დამღონე არი კაცისა,

მე კი ვერაფერს დამაკლებს

ვცოცხლობ იმედით ხვალისა.

რასაც ვიშოვნი, ვიკმარებ,

არ მოვიპარავ სხვისასა,

ზამთარში ანტრიასა ვჭამ,

ზაფხულში მხალს და ჭინჭარსა.

ზედ დავაყოლებ არაყსა, -

ნაჟურსა ჭანჭურისასა

ვადიდებ სალოცავებსა

ბარისასა და მთისასა.

ზაფხულში ხის ჩრდილში ვწევარ,

ზამთარში - ცეცხლის პირასა,

ჯავრს არ მივუშვებ გულზედა 

დედას ვუტირებ მტრისასა.

თუ გინდა ზღვა და ხმელეთი

ჩემ თვალწინ დადგეს ყირასა,

არც მგელი მიჭამს ცხვარ-ძროხას,

არც ქურდი მპარავს ფულებსა.

ისე ჩაუვლის ჩემს სახლსა 

თავსაც არ მაიბრუნებსა,

ან კი რა უნდა მამპაროს

უფალს რად მაიმდურებსა.

ჩემ სიღარიბეს, რო ნახავს

ქურდიც გულს შაიწუხებასა

წავა, საჩუქრად მამიტანს

სხვის სახლში მოპარულებსა.

დედა გიტირეთ მდიდრებო

სჭამთ და ვეღარა სძღებითა

რაც უნდა ბევრი იშოვნოთ

მაინც არ დასჯერდებითა.

გაშინებთ ქურდის დანახვა,

კრაოტის ქვეშა სძვრებითა

საწყალ კაცს არაფრად აგდებთ

დასცინით ზედა სდგებითა.

როგორც კი შემოღამდება

კარებს დაადებთ კლიტესა

ფულის დაკარგვის შიშითა

ხედავთ კოშმარულ სიზმრებსა.

არ იცით როგორ დახარჯოთ

ქონებას იხვეჭთ იმდენსა,

ზოგს პურის ფულიც არა აქ

ბალღებს აძინებს მშივრებსა.

დრო მოვა, ყველა მოვკვდებით,

შუქს ვეღარ ვნახავთ მზისასა,

ხის ყუთებს გაგვიმზადებენ

როგორც - მე, ისე - მდიდარსა.

ჩაგვდებენ სამარეშია,

ზედ მოგვაყრიან მიწასა,

იტყვიან შესანდობარსა

დასცლიან ღვინის ჭიქასა.

დაჰკმეჭენ გულიანადა 

ხაშლამას გრუდინკისასა

დაემსგავსება ქელეხი

ნასუფრალს ყორნებისასა.

კარგზე იტყვიან - რად მოკვდა

არ იყო მაგის ღირსია,

ცუდზე იტყვიან ჩაძაღლდა 

გათავდეს მაგის ჯიშია.