შოთა ნიშნიანიძე - შენ - ზღვა ხარ დიდი

შენ - ზღვა ხარ დიდი,

მე - შენი ტალღა.

შენს ყოველ წვეთში მე ვარ ჩაწნილი,

შენს უსრულებელ წიაღში გალღვა

ეს ჩემი ყოფა - შენი ნაწილი.

მე - კვირტი ვარ,

შენ - ფესვი ჩემი,

შენ - ღერო ჩემი, რტოებმრავალი;

ჩასახულია ამ კვირტში თვლემით

ჩემი წარსული და მომავალი.

შენს სავსეობას არა აქვს ბოლო

და ორი სუნთქვა ერთმანეთს ერთვის -

რომ მე - ეს შენ ხარ,

შენ კი - მე მხოლოდ,

მე და შენ თურმე ერთი ვართ, ერთი.