ნიკო გომელაური - პათეტიკური ლექსი

ყველა ქალი მახსოვს,

ბევრიც დღემდე მიყვარს, 

თუმცა არ ვარ ახლოს, 

მე არ ვტეხდი სიტყვას. 

ხშირად მიღრენს სევდა, 

მეომება დარდი. 

გრძნობა დამიბერდა, 

აღარ არის მზარდი. 

სიჯიუტემ მჭამა, 

გავხდი მისი კერძი.

ტყუილების მამა, 

ბინძურ ტყუილს ვებრძვი. 

ყველა ხიდი დავწვი, 

შემრჩა მხოლოდ ბეწვის, 

ჩემს თავს ვეტყვი: გასწი, 

დროა დარდის ლეწვის!