სულო, ვერასდროს ვერ დამშვიდდები, რადგან არ იცი ნათლად და ცხადად: თუ სად, როდის და როგორ მიწვდები მშვენიერებას უცნობს და ახალს. სულო, ვერასდროს ვერ დამშვიდდები, რადგან, ქცეულმა მაღალ ხილვებად, არ იცი, რომელ ხილვით მიწვდები ახალ და უცნობ ჭეშმარიტებას. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ჯანსუღ კორძაიას პოეზია |