ია-ვარდის ტკბილსა სუნსა მთლად მოუცავს არემარე: დღისით მზეა - არა ცხელა, ღამითა დგა ნათელ-მთვარე.
დავსუსტდი და ვიქმენ ხელი! ნუთუ მართლა ვეღარ ვნახავ, ვისზედ ვწუხვარ, ვისაც ველი?
ჩემი ტურფა საყვარელი! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • იოსებ დავითაშვილის პოეზია |