იოსებ დავითაშვილი - ბედისწყარო

რამ დაგაშრო, შე ოხერო,

ღარიბების ბედის წყარო?!

ამოდუღდი, რომ ქვეყანა

ერთნაირად გაახარო!

მე გულსა მწვავს ეს სოფელი

ორნაირად გაყოფილი:

ბედით ჩაგრულს უღვთოდ სტანჯავს

თავის ბედით კმაყოფილი!

ზოგი ხარობს და ზოგი კი

ბნელს მარხია, როგორც ჭური,

მძლავრნი ამ ჭურს ჩასძახიან:

გაგვიწიე სამსახური!