მტერი ვარ შენი, შენი "მაფია", ეშმა შენი და შენი გენია, შენი ცხოვრების ბიოგრაფია თითქოს წინასწარ შემიდგენია.
გაიდგა ფესვი, სად უნდა აჰყვე სუროს მზისიერს, სიტყვა, სიმღერა, ოცნება, ლექსი, ჯაშუშებივით შემოგისიე.
წამოკრა ფეხი, ვიცი შენს გზაზე უკვე სად რა დევს, ვიცი სად უნდა დაგატყდეს მეხი, რომ მეხამრიდად თავზე დაგადგე.
ვიცი, ო, გული როგორ გატკინო, რომ სხვამ კი არა, მე უნდა მოგკლა, რომ მერე მკვდრეთით მე აღგადგინო! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • მორის ფოცხიშვილის პოეზია |