არა მტერმა და ორგულმა, არა გადამთიელმა, ღმერთო, ჩემო, შინაურმა, მომკლა, გამატიალა.
ვუკოცნიდი იარას, სწორედ იმან, სწორედ იმან მომკლა გამატიალა.
დედა, რა მეტრფიალა?! წავიდა და დამიტოვა შხამით სავსე ფიალა.
ამ ფიალას მთლიანად, ღმერთმა შენ კი შეგარცხვინა შენი ღალატიანად. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ჯანსუღ ჩარკვიანის პოეზია |