ვახტანგ ღლონტი - ყვავილნარში ყვავილები ყვავილობენ

ყვავილნარში ყვავილები ყვავილობენ კვლავაც,

მზე სამზეოს ამზეურებს უმზეობით დაღლილს,

აღარ დევნის მადევარი დევნილს მოსაკლავად,

და ტალღებში ტალღა ტალღას ტალღასაც არ ახლის.

უნაპირო ნაპირებთან განაპირა ვდგავარ,

მარტოსული მარტოობას მარტოობით ვებრძვი,

სიყვარულო, შემაყვარე, ვინც მიყვარდა, კვლავაც

სიძულვილო, შემიძულე მძულვარების მსხვერპლი.

მახსოვრობავ, გამახსენე სახსოვარი ძველი,

საპოვნელავ, მაპოვნინე უპოვნელი კაცთა,

მოლოდინის მომლოდინე ველოდი და ველი,

სიცოცხლეო, გამიცოცხლე უსიცოცხლო განცდა.

დავბრუნდი და, უბრუნებლის დაბრუნებას ვცდილობ,

წასასვლელი წასულა და წაუსვლელიც წავა,

დე, სიკვდილმა, სასიკვდილო, მომკლას უსიკვდილოდ,

ყვავილნარში ყვავილები ყვავილობენ კვლავაც.