ნიზამი განჯელი - თვალცეცხლა კერპო...

თვალცეცხლა კერპო, გთხოვ ღამით მაინც

გახდე როგორმე ჩემი მდომელი!

ჩემს წამებულ გულს შენთან შეხვედრით,

სევდა ჩაუქრე დაუცხრომელი!

განმარტოებით შენი მოხვევნა - 

აი, სავსებით რაც მე მჭირდება,

მუშკამბრის ფერის ორი კულულით

ჩემი ხომ ძალგიძს შენ დამშვიდება.

მათხოვართადმი მოწყალებასა

მუდამ იჩენენ ხომ ფადიშანი,

შემც ამ მათხოვარს ფადიშას თვალით

გულკეთილობის მიეც ნიშანი.

რადგან, ო, კერპო შემდა სამონოდ

ნიზამიმ თავი გამოიმეტა,

მონათმოვაჭრის კარებთან დასვი

მოდარაჯედ და თავის იმედად!