გალაკტიონ ტაბიძე - რაც უფრო შორს ხარ

რაც უფრო შორს ხარ - მით უფრო ვტკბები! 

მე შენში მიყვარს ოცნება ჩემი. 

ხელუხლებელი - როგორც მზის სხივი, 

მიუწვდომელი - როგორც ედემი.

და თუ არა ხარ ის, ვისაც ვფიქრობ, - 

მე დღეს არ ვნაღვლობ, დაე, ვცდებოდე! 

ავადმყოფ გულს სურს, რომ მას ოცნების 

თეთრ ანგელოზად ევლინებოდე.

დაიწვას გული უცნაურ ტრფობით, 

ცრემლით აივსოს ზღვა-საწყაული - 

ოღონდ მჯეროდეს მე ჩემი ბოდვა 

და სიყვარულის დღესასწაული.