ნიკოლო მიწიშვილი - შავი ვარსკვლავი

როცა დაწყევლილ ცოდვის ფრინველმა

ცეცხლის სვეტები გადმომაყარა

სულის ჭაობში გამოზრდილ გველმა

უბედურება შემომახარა.

აქედან - ჩემი ხმელი სხეული

ჯვარზე ჰკიდია თვალდახეული

ასე დამჩემდა უბედურება,

ჩემი ვარსკვლავი გახდა წყეული

და ჩემი ლექსი - ბედის მდურება.

მზე ჩემთვის სითბოს აღარ იმეტებს,

დაქცეულია ყველა ხიდები.

გამოვიტირებ ყველა იმედებს

და ეგვიპტეში გავიყიდები.

ნუ გაიხსენებთ ჩემს სახელს ავად:

ბედი დამეცა გლოვის ვარსკვლავად.