ემზარ კვიტაიშვილი - ძველს მივტირი

სურვილი გამოაცალე,

თუ გინდა კაცი მოცელო...

კვლავ გამახსენდი, ძუძუზე

მოძალებულო ძოძელო.

ბრაზი მკლავს, შენებრ უებრო,

აღარსად ჩანან ბიჭები...

რომელი ჭრელი ხურჯინი,

რის ჯუბა, რა პაჭიჭები!

...არვინ მეგულვის,მოარგოს

ცხენს ფიცხელს, ლაგამ-ავშარა,

ნანდაურისკენ გასწიოს,

დასტვინოს, ამან დამშალა.

უღონოს, ღამე, ყოველი,

დამწვარ სიზმრებთან მაწყვილებს;

ჩამომისახლდა მოწყენა,

მივტირი შორ სიყმაწვილეს.

სხვა რა მეცადა, გული მეც

ლოდინში გადამელია...

ჩაქროლებულის, ჩავლილის,

შემობრუნება ძნელია.