საოცარია, ფერისცვალების მოახლოებას ვგრძნობ ნაადრევად, გაბრწყინებული შენი თვალები ავადმყოფურად მომენატრება.
თან სინანულიც ახლავს ნათებას, და დღევანდელი ნატვრა მაშინდელ სიყვარულს თითქოს აღემატება.
არ მსურს უგრძნობლად წუთის გაშვება, შენი სუნთქვა კი აღწევს აქამდე და ლექსის ფურცელს ეთამაშება. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გივი ალხაზიშვილის პოეზია |