ჩვენ აგვერია დღე-ღამეები და ვერთვით დროის უდაბურებას,აღარ მაეჭვებს, რა მირჩევნია, შენთან ყოფნა თუ შინ დაბრუნება.
და დრო, რომელიც ერთი წვეთია, მაინც არ იქცა მხოლოდ წარსულად, რადგან წარსულზე ბევრად მეტია.
და გათენებაც შენთან იწყება, რას ვიფიქრებდი, რომ ეს სიცოცხლე არ ეყოფოდა შენს დავიწყებას. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გივი ალხაზიშვილის პოეზია |