მერაბ კოსტავა - ტერენტი გრანელს

ეს დედამიწა აკრთობდა გრანელს,

როცა ოცნებით ცაში ვიდოდა,

იმ ცეცხლის ალით თვით დაიგრაგნა,

ვიდრემდე სამზღვარს გარდავიდოდა.

ბოლოს იფიქრა სასომიხდილმან;

არ განიყოფის მთლიანი ორად,

არა სიცოცხლე, არა სიკვდილი,

რადგან ორთავეს მიიჩნევ სწორად.

დიახ, მათ შორის მესამეც ჰგია,

ორთავ საწყისის მაერთებელი,

თუ ზეცა გწყურის და მიწა გშია,

თუ შენი თავის ხარ განმგებელი,

სინდისის შენის წინაშე წარსდექ,

იცან სიკვდილი და მკვდრეთით აღსდექ!

დიახ, ის მუდამ ემახსოვრებათ,

მისი ლექსები და მისი ბოლო,

თუმც ვერ იცხოვრა მიწის ცხოვრებით,

ეს მესამე გზა ინატრა მხოლოდ.