ჩემ სასთუმალთან კემსავ იმედებს, ვარაუდების ვრჩები იმედად, გამამხნევებელ სიტყვებს იმეტებ, მავანმა ესეც ვერ გაიმეტა. ეძებ მიზეზებს დარდიმანდობის, გიშრის თვალებში გიდგას ნაღველი ფიქრის, რომელსაც ვერ გამანდობდი... ვარ მინდობილი ღამეს მთვარიანს, მე მიწერია სიკვდილი ერთხელ, ერთხელ სიკვდილი ასატანია! |
პოეზიის გვერდი • • • • • • გიორგი გიგაურის პოეზია |