ანა კალანდაძე - აბუდელაური

მწვანედ ლივლივებ, კამკამა ტბაო

ფსკერზე გფენია ხალიჩა-მოლი...

მეშინის, მე შენს სალოცავს ვფიცავ,

ქვეყანა თავზე მენგრევა მგონი:

გრგვინავს, ზანზარებს შურთხის სამეფო,

დიან თოვლწყალნი გულთამზარავნი...

მზის გადახრისას ჭიუხთა თავზე

გაიბმებიან მშვილდისარანი...

შენ კი... წყნარად და მშვიდად ირხევი -

იდუმალება რაიმე იცი?

მიწა და ზეცა შებმია ერთურთს...

მეშინის, მე შენს სალოცავ ვფიცავ!