მთარგმნელი: ჯემალ აჯიაშვილი
მარმარის ნატეხს - გამომზირალს ცივად და მკაცრად - რად დაემგზავრა, მშვენიერო, ხვედრი კეთილი? - და წარმავლობას - უკვდავებად გამოკვეთილი ქმნილება ებრძვის შემოქმედის ჯუფთად და ნაცვლად. შედეგი რჩება სრულქმნილებად, მიზეზი - ნაცრად, და ხელოვნება ბუნებაზე - მსახვრალ ბედივით იმარჯვებს თითქოს, რათა ჟამი მიწყივ მედინი ქვის ქმნილებაში ჩაამკვიდროს, ჩადოს და ჩაწნას. ასე, საჭრეთელს შეუძლია სულ სხვა მისნობა, რომ ჩვენს სიცოცხლეს მიანიჭოს მარადისობა; და როს სხეული ხრწნადობისთვის შეემზადება, შენ, ქვადქცეული, გააგრძელებ დროში მგზავრობას.
ჩვენს სიყვარულზე მოუყვება შთამომავლობას. |