ზურაბ კუხიანიძე - აღარ გვიკვირს...

ჩამოუშვებს როცა ქვიქვირს

კაცი, არაფერი გვიკვირს.

რომ დაიწყებს ქალი კიკინს -

ესეც უკვე აღარ გვიკვირს.

თავს ადგამენს დაფნის გვირგვინს

უნიჭოს და აღარ გვიკვირს.

ტყავი ძვრება ქლესას ლიქნით,

ესეც უკვე აღარ გვიკვირს.

ჭკვიანს ჩაგრავს ხშირად ბრიყვი,

ვაი, ესეც აღარ გვიკვირს.

მიკვირს, და გულს სევდა კირკნის,

არაფერი რომ არ გვიკვირს.