როცა ვნება ჩემს სულს ფარავს მოვუძღვები როგორც მწყემსი გზააბნეულ სიტყვის ფარას და ფურცელზე რჩება ლექსი. ვწერ დილამდე ვეღარ ვცხრები და ძაღლებად ვხმარობ რითმებს რომ არ დამეფანტნონ ცხვრები. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • კოტე ყუბანეიშვილის პოეზია |